Yüksek lisans seviyesinin ilk final donemini hayırlamaya şurada kısa bir zaman kalmışken, beklenen final yazısının gelmesi kaçınılmazdı. Bu ilk cümlede bilinçsizce tercih edilen "kaç-" eylemi ise çok yerindeydi. Sonuçta Emre için bu yazıları yazmak, final doneminde çalışmamak adına yaptığı pek çok eylemden biriydi. Hatta öyle ki şu anda okuduğunuz metni bile bir çalışma oturumun ortasında yazdı.
Ama bu yazı özelinde inceleme yapıldığında görüldü ki Emre'nin bu seferki kaçışı çalışma eyleminden çok, yine çalışmamak adına yarattığı bazı başka durumlardandı da. Peki bu ne anlama geliyordu? Emre, bu sefer finallere çalışmak mi istiyordu? Yani Emre, eğitiminde bir basamağı tamamladıktan sonra, genel tabirle, "adam" mi olmuştu? Aslına bakılırsa, hala bir kaçış içinde olmasına bakılarak bunun gerçekçi bir gözlem olamayacağı kolaylıkla söylenebilirdi. Ancak ortada göz ardı edilmemesi gereken bir çaba da vardı. Fakat bulunan nokta, yerinde bir saptama yapmak için çok erkendi. Her zamanki gibi, bekleyip görmek lazımdı. Ama bu da Emre'nin başka bir geçiştirme mekanizması olabilirdi. Sonuç olarak, kaçınılmaz bir şekilde beklenip, "belki" ilk kez yazılacak final sonrası yazısında (Bölüm II) her şey daha net görülecekti.
Dip Not: Unutmadan, Emre tüm ODTÜlülere, finallerinde başarılar diledi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder