Dün şarap günüm olduğunu sanmıştım ama gördüm ki yine cin günüymüş. Sıradan olmak en iyi yaptığım şey olabilir. Öte yandan farklı olmak en sık yaptığım şeylerden biri. Ya ben öz gözlemimde yanılıyorum ya da burada yanlış olan bir şeyler var.
Aslına bakarsanız var da. Hayat başlı başına yanlış. Ne kadar da yavan bir söylem değil mi? Yavan olmak zorunda çünkü ben sıradanım. Şimdi olmak zoruna çünkü dün benim güncel iyimserlik dönemimin en şiddetli yaşandığı ve son günüydü. Zirvede bırakma merakı diye özetler belki bazıları ama ben nedensiz diye özetleyeceğim şekilde dün gece yastığa başımı koyarken güncel iyimserlik dönemimi de bitirdim. Tekrar hayattan ve özellikle insanlardan hazzetmeme dönemine girdim.
Her ne kadar bu benim son yıllardaki normal duruşum olsa da ve bir yerde normale dönüş yapmış olsam da durumum bana gayet garip geliyor. İnsanları takdir edebilen, sayabilen ve hatta yer yer sevebilen (ama tabi ki kesinlikle belli etmem/edemem) biri olsam da topluluklara ve onların oluşturdukları bu düzene yani hayata neden aynı şekilde yaklaşamıyorum?
Tabi bu sorgu cümlesi de burada kalacak, çünkü her zamanki gibi kolaya kaçacağım ve soruyu cevaplamaktan sa insanlar şöyle kötü, böyle pukaka diyeceğim ve bir müddet daha hayatıma böyle devam edeceğim. Bir zaman sonra sorgulamak/sorgulanmak temennisiyle.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder